Taekwondo jest sztuką samoobrony, która rozwinęła się w Korei w ciągu ostatnich dwudziestu stuleci. Stawia za cel nauki równowagę między atakiem i obroną. Jej nazwę tworzą trzy słowa: Tae – oznacza stopę, wyskok lub uderzenie stopą Kwon – pięść lub uderzenie pięścią Do – sztukę drogę lub metodę.
Taekwondo to sztuka stosowania w sposób maksymalnie efektywny wszystkich części ciała mogących służyć jako broń w obronie i ataku, szczególnie zaś rąk i nóg. Stosuje się w niej uderzenia, pchnięcia, kopnięcia, uniki, zasłony, rzuty i dźwignie w celu obezwładnienia przeciwnika. Poza ogromną efektywnością w sferze samoobrony stanowi idealny typ gimnastyki rozwijającej całe ciało./Tokaeski1989/
Współczesne taekwondo to nie tylko sztuka walki, ale również niezwykle dynamicznie rozwijająca się dyscyplina sportowa. Historia taekwondo jako sportu o światowym zasięgu liczy sobie zaledwie kilkanaście lat ( 1 Mistrzostwa Świata rozegrano w 1973 r), ale walory sportowe oraz niezwykła popularność zadecydowały o włączeniu tej dyscypliny do programu XXIV Igrzysk Olimpijskich.
Taekeondo jest jednolitym systemem walki, w skład którego wchodzą ściśle określone postawy i ruchy kształtujące każdą część ciała w sposób symetryczny i naukowo kontrolowany Jego podstawę tworzą ćwiczenia formalne (Poomse), walka (Kyorugi), techniki samoobrony (Honsisul), oraz rozbijania twardych przedmiotów (Kyokpa). Należy doskonalić się we wszystkich tych elementach, gdyż tylko w ten sposób można poznać taekwondo.
( Lee,Nowicki 1988).